طراحی سقف کاذب رستوران با چوب
این رستوران، تلفیق غنی و جالبی از هنر، غذا و طراحی است. هریک از این موارد، دیگری را تکمیل می کنند تا فضای غذاخوری های موزه ها و رابطه ما با غذا را برایمان تداعی کنند. در راستای ادای احترام به ایده های سرآشپز رستوران، و ماموریت موزه هنرهای مدرن سانفرانسیسکو، این رستوران طوری طراحی شده که از خیابان قابل رویت باشد؛ همچنین به راحتی در دسترس مراجعین است و یک فضای امپراطوری و سلطنتی دارد که با استفاده از طراحی سقف کاذب رستوران با چوب در دل محیط جا گرفته.
برای روبرو کردن بخشی از رستوران و خیابان، قسمتی از فضای داخل کافه قبلی موزه تخلیه شد و به همان شکل دست نخورده و عریان باقی ماند. در این بخش تخلیه شده، تعدادی دیوار دکوری معلق و سفید نصب شده که سنگینی بخش گسترش یافته رستوران را به دوش می کشند. پنل های پشمی آکوستیک و روزنه های فولادی، چیدمان حساب شده ای دارند و راهروهای بین رستوران و خیابان، و طراحی سقف کاذب رستوران با چوب و آتریوم موزه را به صورت بصری و فیزیکی مشخص کرده اند. همه این عناصر در کنار پوسته خام رستوران، پس زمینه خوبی برای نمایش “مصنوعات” یا “ساخته های دست انسان” به شمار می روند. چون یادآور مواد اولیه غذاهایی هستند که مرحله به مرحله به یک محصول قابل مصرف تبدیل می شوند، و همچنین تجربه فیزیکی جالبی برای مهمانان به وجود می آورند. هدف از اعمال این روش در طراحی داخلی، ایجاد تضادی زیبا بین عناصر زمخت و لطیف بوده. عناصری مانند نورپردازی های سفارشی، مبلمان سفارشی و مجسمه چوبی سقفی.
ادامه جزئیات طراحی سقف کاذب رستوران با چوب
ورودی رستوران، با یک پنجره فولادی و درب چوبی که روی بدنه قدیمی ساختمان قرار گرفته اند مشخص شده. روی آتریوم قدیمی موزه که از پنل های چوبی ساخته شده هم تعدادی پنجره فولادی دیگر مشاهده می شود که منظره خیابان را به داخل رستوران می آورد و بالعکس. سالن استراحت غیررسمی داخل ساختمان، یک نشیمن مشترک برای خیابان و موزه به شمار می رود. با حرکت به سمت انتهای رستوران، با یک سالن غذاخوری کاملا رسمی مواجه می شوید که فضایی آرام و ساکت و دنج دارد. در سالن استراحت غیررسمی، از یک نقاشی دیواری سلطنتی برای انرژی دادن به این فضا استفاده شده. ولی سالن غذاخوری رسمی، به تعدادی تابلوی تصویری با قاب های طلایی مزین شده که توجه رهگذران را از خیابان به خود معطوف می کنند. آخرین اثر هنری شاخص این رستوران، بوم خنثی و نامحسوسی است که به موازای یک نیمکت مینیمال قرار گرفته، و به ما می گوید که مشتریان و غذاهایی که برایشان سرو می شود همان آثار هنری همیشه متغیر و روزمره هستند.
منبع: archdaily
پیامتان را بنویسید
تمایل دارید در گفتگوها شرکت کنید؟در گفتگو ها شرکت کنید.