نمای کلاسیک
نمای ساختمان اولین دید بصری و شناسنامه ی هر ساختمان می‌باشد. نمای ساختمان به سه سبک نمای کلاسیک، نمای مدرن و نمای ترکیبی تقسیم می‌شوند. نمای کلاسیک حالتی بسیار باشکوه و لاکچری به نمای ساختمان شما می‌دهد.
نمای ساختمان تاثیر مستقیمی بر کالبد شهری دارد. بنابراین طراح نباید به صورت مستقل عمل کند و به همجواری‌ها توجهی نداشته باشد.
متریال متداول در طراحی نمای کلاسیک معمولا سنگ می‌باشد. سنگ‌های روشن مثل تراورتن کرم روشن بسیار پرکاربرد هستند.
نمی توان از رنگ‌های تیره در طراحی نما استفاده کرد.
لزوم طراحی نمای ساختمان‌ها توجه به همجواری‌ها می‌باشد و اینکه ساختمان موردنظر با ساختمان‌های همجوار در هماهنگی کامل باشند.
اصول طراحی نمای کلاسیک به شرح ذیل می‌باشد:
- طراحی به صورت قرینه.
- استفاده از ستون‌ها و ستونک‌ها.
- سرستون‌های پرکار.
- استفاده از المان‌های کلاسیک.
- متریال سنگ روشن.
- ارائه ی دیتیل و جزئیات زیاد نما.
- ورودی چشمگیر ساختمان و ارتفاع بلند آن.
- قاب دور پنجره به صورت کلاسیک و پر از ابزار.
- استفاده از نرده‌های صراحی شکل.
- استفاده از تزئینات و سینه کفتری‌ها روی نما
صراحی
معایب نمای کلاسیک :
نمای کلاسیک بسیار شلوغ و پر از جزئیات ریز و بزرگ می‌باشد.
در حالیکه سبک مدرن سادگی نمای ساختمان را در عین زیبایی به رخ بیننده می‌کشاند.
لازم به ذکر است که طراحی این سبک از نما در شهرداری تهران ممنوع می‌باشد و نمی توان این سبک را در نماهای ساختمان‌های شهر تهران طراحی و اجرا نمود.
اما برای ویلاها امکان طراحی و ساخت وجود دارد.
سبک کلاسیک نماسازی جزء سبک‌هایی است که بار مرده ی زیادی را به ساختمان اضافه می‌کند و باعث سنگینی وزن ساختمان می شود.
در هنکام زلزله امکان جدا شدن سنگ ها و ریزش بخشی ازنماسازی در صورت رعایت نکردن درست جزئیات اتصال سنگ ها وجود دارد.
علی الخصوص المان های مجسمه ای نمای ساختمان که اتمال کنده شدن آن ها از نمای ساختمان بسیار زیاد می باشد.
پیامتان را بنویسید
تمایل دارید در گفتگوها شرکت کنید؟در گفتگو ها شرکت کنید.